Stolica: Quito

powierzchnia: 283 560 km²

język urzędowy: Hiszpański, inne języki: keczua
waluta: dolar amerykański (USD)

strefa czasowa: UTC -5
domena internetowa: .ec
kod telefoniczny: +593
najwyższy punkt: Chimborazo 6310 mnpm
wyznawcy poszczególnych religii: dominuje wyznanie rzymsko-katolickie 79,9%, dalej Protestantyzm 6,24%, Świadkowie Jehowy 1,5% i Mormoni 1,4%

szczepienia: Zagrożenie chorobami tropikalnymi jest stosunkowo niewielkie, jednak na wybrzeżu (głównie okolice Guayaquil) i w dżungli na wschodzie kraju występuje zagrożenie malarią i dengą. Wska­zane są szcze­pienia przeciw żółtej febrze przy podróżach na obszary tropi­kalne. Okresowo występują lokalne epidemie cholery. Opieka lekarska jest ogólnie dostępna w miastach, jednak jej koszt w przypadku usług o europejskim standardzie jest rela­tywnie wysoki. Wizyta u leka­rza ogólnego kosztuje ok. 100 USD, doba w szpitalu ok. 100 USD (bez zabiegów i leków).

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE. Obywatele polscy udający się do Ekwadoru w celach turystycz­nych, biznesowych, nauko­wych i kulturalnych są zwolnieni z obowiązku wizowego przy poby­tach do 30 dni (z możliwością przedłużenia pobytu do 90 dni). Pobyty w innym charakterze lub przekraczające 90 dni wymagają uzyskania wizy w jednym z konsulatów Ekwadoru. Wymagany jest 6-miesięczny okres ważności paszportu. Obowiązuje opłata lotniskowa przy wylocie za granicę: z Quito – 40 USD od osoby, z Guayaquil – 26 USD.

Otavalo

Autobus z Tulcan do Otavalo 2,5$

Taxi z Panamericany do centrum Otavalo 1$. Taxi z centrum na terminal autobusowy 1$ (mam wrazenie ze wszedzie jedzie sie za 1$)

Pokój trzyosobowy z łazienką w Otavalo 21$. Pokoj dwuosobowy 7 $ od osoby.

Poruszanie sie autobusami po Ekwadorze jest dosc proste bo to w porownaniu z Kolumbia czy Wenezuela bardzo male panstewko.

Jak dostac sie do Ekwadoru:

Do Ekwadoru wjechalismy droga ladowa z miejscowosci Ipiales w Kolumbii do miejscowosci Tulcan w Ekwadorze przez przejscie graniczne Rumichaca. Z przejascia granicznego na terminal kursuja male busy.

W miescie Tulcan zlapalismy autobus do Otavalo - czas przejazdu okolo 3h .

Jak dostac sie pod Revenetador

Wybierajac sie na Reventador z Otavalo musielismy dojechac do Quito (Otavalo - Quito 3H) i dalej zlapalismy autobus do Reventador (trasa Quito - Reventador 5 h choc powiedza Ci na terminalu ze 4 ;))

Przejazdy do Banos i Riobamby

Z Quito co kilkanascie minut jezdza bezpiesrednie autobusy do Banos - czas przejazdu okolo 3,5 h.

Z Banos bezposrednim autobusem  udajemy sie do Riobamby - czas przejazdu 2 h. Nie daj sobie wmowic ze nie ma bezposrednich autobusow z Banos do Riobambym gdyby ktos chcial Cie namowic na przesiadke w Ambato. Autobus z Banos do Riobamby jedzie przez Ambato ale sa autobusy bezposrednie i nie ma potrzeby przesiadania sie.

Przejazd z Riobamby do Guargalla

Canioneta (2,5h) lub co drugi dzien ciezarowka z Licto - wczesnie rano. Do Licto kursuja autobusy kilka razy dziennie.

Jak wyjechać z Ekwadoru do Peru?

Wyjeżdżając z Ekwadoru drogą lądową nie płaci się podatku. Przy opuszczaniu Ekwadoru droga powietrzna podatek wylotowy wynosi 41$.

Do Peru wjeżdżamy drogą lądową. Jadąc z Cuenki mamy dwie opcje:

1. Z Cuenki do Machala albo Guayaquil i dalej do Tumbes w Peru. Odradzano nam ta opcję jako bardzo niebezpieczną.

2. Z Cuenki do Loja – około 5 H. Koszt biletu 7 $

    Z Loja autobusem międzynarodowym do Piura – 8 h. w Tej sytuacji granice przekracza się w Macara. Koszt Biletu 7,5$. Z Loja do Piura  jeżdżą dwie korporacje autobusowe: Transportes Loja i Camarianga Przy czym warto wybrać Transportes Loja bo droga korporacja ma mocno wyeksploatowane autobusy, które często się psuja.

Ze względu na fakt, że strefa przygraniczna jest bardzo niebezpieczna a Piura na forach internetowych jest określane jako jedno z najbardziej niebezpiecznych miast w Peru decydujemy się na to aby wysiać we wcześniejszym Sullana z stad udać się dalej do Chiclayo, które jest naszym pierwszym „przystankiem” w Peru.

Otavalo

Hostal Andes na rogu Plaza de Poncho (targ)

Jak do tej pory trudno mi pisac o tym co w Ekwadorze warto jesc, bo nie spotkalam sie z czyms nadzwyczajnym. Dla tych ktorzy lubia probowac lokalne specjaly warta sprobowania bedzie swinka morska ktora tu sprzedaje sie pod nazwa CUI. Ludzie mowia ze jest to potrawa swiateczna i mozna ja kupic tylko w weekendy i swieta ale widzalam ja na targu wczoraj czyli w czwartek w niezbyt wysokiej cenie bo 3$.

Moge za to napisac czego unikac w diecie ;). Jesli nie lubisz kiedy w zupie plywaja pozostalosci kurzych glow i nog unikaj rosolu - tu nazywa sie to CALDO.

Jesli masz ochote na czarna kawe zamow espresso. Zamawiajac cafe con leche musisz sie liczyc z tym, ze dostaniesz mleko a do tego rozpuszczalana kawe. Tylko w Banos ktore jest zdominowane przez turystow mozesz bez obaw zamowic cafe con leche i otrzymasz spora ilosc czarnej kawy i osobno mleko w dzbanuszku.

Cuy - czyli swinka morska pieczona podawana z ziemnakami - mozna dostac w restauracjach choc lepiej smakuje z okazji swiat na wsi.

Bardzo popularne sa chipsy bananowe. Te z zielonych bananow sa przygotowywane na slono a te ze slodkich na slodko :). Mozna je kupic na ulicy lub w sklepie. Nawet liczace sie na rynku firmy wprowadzily do sklepow w Ekwadorze bananowe chipsy. Mozesz wiec kupic produkt "markowy" lub tradycyjny z lokalnego staganu.

 Chiguilte potrawa z mąki kukurydzianej i sera zawijana w liść kukurydzy, a przyrządzana specjalnie w Wielkim Tygodniu.

Fanesca – zupa przyrządzana w Semana Santa

W Otavalo oprocz cepelii znajdzisz cale mnostwo lokalnego tkackiego rzemiosla. 

Tzantza head- dzis juz wykonywane "hurtowo" ze swinskiej skory ale przypomina o tym ze plemiona The Shuar jeszcze  w latach dziewiecdziesiatych preparowaly ludzkie glowy wrogow.

Pamiętaj by zachować część formularza, który wypełniasz przy wjeździe do Ekwadoru, w razie zgubienia kosztuje Cię to 200$.

Zaraz za Tulcan kontrole policyjne sprawdzają pieczątki J

Przewodnik na Cayambe  Henryk Wladimir Moya. Bardzo odpowiedzialny i sympatyczny chlopak. Z przyjemnoscia wchodzi sie z nim na szczyt i spedza czas wolny w schronisku. Poza tym dobrze gotuje. Z henrym mozesz kontaktowac sie pod adresami  henry.moya@lycos.com  lub henry.climber@yahoo.com  Henry komunikuje sie w jezyku hiszpanskim i angielskim. Z Henrym mozesz tez wspinac sie na inne gory bo jest licencjonowanym przewodnikiem.

Przewodnik na wulkan Reventador i amazonie to Victor Cansino. Znajdziesz go na stronie http://www.altamazoniatour.com/ ale mozesz tez do niego napisac pod adres turismovolcanreventador@yahoo.com lub zadzwonic 094716998.  Viktor jest nie tylko sympatyczny ale ma tez poczucie humoru. Komunikuje sie po hiszpansku.

Przewodnik na Sangay z Riobamby to Paco Tenemaza.  Paco pochodzi z Guargualla i po raz pierwszy byl na wulkanie Sangay w wieku 10 lat. Kiedy sie tam pojawia wszyscy witaja go z wielka serdecznoscia. Zreszta trudno sie dziwic, zna tam wszystkich bo znaczna czesc zycia spedzil wlasne w Guargualla. Paco ma licencje przewodnika i mozesz z nim pojsc na wszytskie ekwadorskie szczyty. Paco to fantastyczna osoba i doskonaly kucharz. Ponadto sprinter: na Cotopaxi od granicy lodowca wchodzi w 1h 25 min. Z Paco mozesz skontaktowac sie pod numerem 085690164. Paco wspolpracuje miedzy innymi z agencja Alta Montana w Riobambie jesli jednak sie tam udasz musisz liczyc sie z prowizja agencji. Paco komunikuje sie po hiszpansku.

	Firma Larix wyposażyła nas w trwałe i niezawodne buty, w których przez 18 miesięcy zamierzamy przemierzać całą Amerykę Południową i zdobywać przynamniej niektóre z 14 zaplanownych szcześciotysieczników.
	Firma Larix wyposażyła nas w wysokiej jakości, funkcjonalną bieliznę termoaktywną.
	Firma Bergson udzieliła nam solidnego rabatu na zakup sprzętu niezbędnego podczas 18-o miesięcznej wyprawy.

Patronat honorowy

Patronat medialny

Partnerzy

Serdecznie dziękujemy webmasterowi Markowi Borkowskiemu bez którego zaangażowania, szybkości reagowania i super pomysłów ta strona nie byłaby tak fajna i łatwa w obsłudze. To prawdziwy mistrz! Marek wielkie dzięki za pomysły i tak sprawne działanie.

Dziękujemy naszym fantastycznym rodzicom za to, że mimo obaw i oporu wobec naszego wyjazdu okazali tak wiele wsparcia i zrozumienia dla naszej pasji. Czekajcie na nasz powrót.

Dziękujemy Magdzie Redmer z firmy ARTGEN za to, że jest taka fajna i choć nie ma czasu to zawsze jest uśmiechnięta, służy radą i pomocą w sprawie Odkrytych  i nie tylko. Zawsze daje poczucie, że jest BLISKO. Magda ucałowania dla Ciebie i chłopaków :).

Dziękujemy Sylwkowi Legoń i Piotrowi Napierała z agencji reklamowej Creativeforce za pomoc graficzną,  przepyszne wspólne obiady  i  wspólne godziny spędzone przy winie i rozmowie. Sylwek będzie nam brakowało wspólnych spotkań i Twoich pyszności Piotr .

Szczególne podziękowania dla Beaty Orcholskiej, za wszelkie próby zatrzymania mnie ale też w konsekwencji za zrozumienie i wsparcie. Beata dziękuję za to, że zawsze miałaś czas i za to, że mogłam się od Ciebie tak wiele nauczyć.  Dziekuję za wszystko a poza tym pamiętaj, zaproszenie jest wciąż otwarte :). 

Dziękujemy  Agnieszce Nowickiej i Krzysztofowi Ślósarskiemu za to, że na czas wyprawy „adoptowali” naszego ukochanego kota. Krzysztof , co prawda nigdy nie widzieliśmy żebyś tak robił ale na Twoim miejscu schowalibyśmy te urocze „czaszeczki” bo Sonia też może je pokochać ;)

Duże podziękowania dla Piotra Bączyka za to, że dzięki niemu relacje będziemy mogli pisać w każdym miejscu  Ameryki Południowej. Piotrek Twoja bezinteresowność, otwartość i gotowość do pomocy bardzo mnie wzruszyła. Jeszcze raz gorące podziękowania. A poza tym „maleństwo” jest nie tylko praktyczne ale też  CUDOWNE :)

Dziękujemy Magdzie Lupce za to, że podjęła się czasochłonnego wyzwania korygowania polskich znaków w naszych wyprawowych relacjach. Magda teraz od Ciebie zależy czy to co ukaże się  na stronie będzie „czytelne”. 

Dziękujemy Lidce Chałasiak za kreatywny wkład w naszą stronę, za cenne wskazówki  i za pyszne ciasta którymi zawsze objadał się Jarek. Lidka baaaaaaaaardzo będzie mi brakowało Twojego sernika z brzoskwiniami i mazurka (to mówiłem ja Jarek ;))

Dziękujemy wszystkim naszym bliskim i przyjaciołom, którzy  z nami SĄ. Zawsze.

Dziękujemy firmie Larix która wyposażyła nas w fantastyczne buty i bieliznę.

Dziękujemy naszym pracodawcom za zrozumienie naszej pasji. Gdyby nie Wasza tolerancja nie moglibyśmy spełniać swoich marzeń.

Dziękujemy wszystkim naszym patronom medialnym za zainteresowanie, cenne wskazówki i za to że dzięki nim będziemy mogli się z Wami dzielić swoimi przeżyciami i wrażeniami

Dziękujemy wszystkim tym życzliwym osobom które pomagały nam w organizacji wyprawy. Nawet te wydawałoby się najmniejsze  elementy są konieczne do tego abyśmy mogli  wystartować.

Dziękujemy też wszystkim tym którzy ciepło o nas myślą i trzymają za nas kciuki.